Wraz ze wzrostem udziału fotowoltaiki w ogólnej produkcji prądu, rośnie również zainteresowanie na różne formy jej dofinansowania. Nic dziwnego, bo jest to przecież najbardziej przystępne z odnawialnych źródeł energii i najprostszy sposób na realne obniżenie poziomu zużycia prądu pobieranego z sieci ogólnej i w konsekwencji na widoczne zmniejszenie rachunków za energię elektryczną. Mimo zmian w dofinansowaniu z programu Mój Prąd aż o 2000 zł, nadal możliwa jest, często całkowita, redukcja kosztów inwestycji we własną fotowoltaikę w postaci ulgi termomodernizacyjnej. Czym jest ta ulga i kto może z niej skorzystać? O tym właśnie dzisiaj.
Ulga na termomodernizację, czyli odliczenie fotowoltaiki od podatku dochodowego
Wysokość odliczenia poniesionych kosztów na termoizolację to nawet 106 tys. złotych w przypadku małżonków (53 tys. zł na jedną osobę). Co ważne – kwota ta nie dotyczy wyłącznie jednej inwestycji. Odliczenia od podatku można dokonać jednocześnie ze wszystkich zrealizowanych modernizacji budynków, których właścicielem jest podatnik. Dodatkowo ulga termomodernizacyjna przysługuje w terminie 6 lat od dokonania inwestycji, co daje pewien margines błędu dla zapominalskich, by z niej skorzystać.
U podstaw odliczenia fotowoltaiki od podatku dochodowego leżą dwie ustawy: o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawa o zryczałtowanym podatku od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Ulga termomodernizacyjna nazywana jest też ulgą termoizolacyjną. Po raz pierwszy można było z niej skorzystać przy rozliczeniu PIT za 2019 r., bo właśnie wtedy, z początkiem roku, zmiany dotyczące odliczenia fotowoltaiki od podatku na podstawie wyżej wymienionych ustaw weszły w życie.
Kto może skorzystać z ulgi termomodernizacyjnej?
Zgodnie z prawem ulga przysługuje podatnikom będącym osobami fizycznymi, które rozliczają się na zasadach ogólnych (a więc ze stawką podatku 17% lub 32%), są podatnikami podatku dochodowego rozliczanego liniowo lub płacą ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
Sens ulgi opiera się na odliczeniu kosztów kwalifikowanych poniesionych na rzecz założenia mikroinstalacji na budynku jednorodzinnym, a więc są to koszty: zakupu, transportu i montażu oraz dotyczą właścicieli i współwłaścicieli domów w zabudowie wolnostojącej, bliźniaczej, a także szeregowej, które służą zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych. Szczegółowy katalog poniesionych wydatków, będący podstawą do odliczenia z PIT został określony w rozporządzeniu Ministra Inwestycji i Rozwoju.
Dopuszcza się wydzielenie wyżej wymienionych budynkach nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych lub jednego lokalu mieszkalnego oraz przestrzeni użytkowej o powierzchni całkowitej nie większej niż 30% całkowitej powierzchni danego obiektu. Dodatkowo należy pamiętać, że ulga dotyczy kosztów poniesionych bezpośrednio przez właściciela (współwłaściciela) domu – nie obejmuje ona kwoty, którą pozyskano z dotacji, np. programu Mój Prąd, czy też ze środków wojewódzkich funduszy ochrony środowiska. Nie wyklucza się natomiast kredytowania całej inwestycji, w tym przypadku można odliczyć całkowity koszt kredytu zaciągniętego na założenie instalacji PV w swoim domu. Ulga na termomodernizację przysługuje również w przypadku montażu instalacji PV na budynku innym, niż mieszkalny, pod warunkiem jednak, że będzie ona służyła zaspokojeniu zapotrzebowania na energię elektryczną domu, a nie np. jedynie wolnostojącego garażu, czy też innego budynku gospodarczego.
Co istotne – by skorzystać z ulgi na termomodernizację, można wnioskować o zwrot poniesionych kosztów jedynie w przypadku domów już wybudowanych, a więc oddanych do użytku. Dodatkowo wszelkie wydatki poniesione w związku z montażem fotowoltaiki powinny być udokumentowane fakturami z wartością brutto zakupu i doliczonym podatkiem VAT, które wystawił usługodawca będący podatnikiem podatku od towarów i usług niekorzystającym ze zwolnienia z VAT.
Ważne terminy
Podatnik pragnący odliczyć sobie fotowoltaikę od przychodu powinien wiedzieć, że inwestycja nie musi być zrealizowana w jednym roku podatkowym, by móc skorzystać z ulgi na termomodernizację. Dopuszcza się realizację tego przedsięwzięcia w kilku etapach, natomiast z zastrzeżeniem, że montaż instalacji musi zostać zakończony w terminie 3 lat od poniesienia pierwszych kosztów z tego tytułu, a każdy z nich należy rozliczać w podatku adekwatnie do daty z faktury na usługę. Możliwe jest więc odliczanie kolejnych etapów przez następujące po sobie bezpośrednio 3 lata. Jest to jednak o tyle ryzykowne, że terminów tych należy dokładne pilnować, jeśli nie chcemy zostać zmuszeni do zwrotu nienależnie przyznanej ulgi w przypadku przekroczenia np. dopuszczalnego czasu trwania inwestycji.
Dopuszczalna w prawie jest sytuacja, gdy wielkość przyznanej ulgi przekracza wysokość rocznych dochodów udokumentowanych w zeznaniu podatkowym. W tym przypadku ulga będzie obowiązywać nadal w kwocie odpowiadającej całkowitym poniesionym kosztom, jednak zostanie podzielona na kolejne lata kalendarzowe z jednoczesnym zastrzeżeniem, że przyznany zwrot może być rozłożony na maksymalnie 6 kolejnych lat od końca roku kalendarzowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.
Istotna kwestia, o której należy pamiętać dotyczy treści zeznania podatkowego w przypadku, gdy np. po odliczeniu fotowoltaiki od podatku dochodowego za rok 2019, została nam przyznana dotacja np. z programu Mój Prąd. W sytuacji, w której od podatku odliczyliśmy całość kosztów, jakie ponieśliśmy w inwestycji zakończonej w 2019 r., środki pozyskane z innych dotacji w roku 2020, czyli np. 5000 zł, musimy w całości doliczyć jako przychód za rok 2020. W przeciwnym razie możemy zostać pociągnięci do odpowiedzialności karno-skarbowej, na co z pewnością nikt nie ma ochoty. Adekwatnie będzie w przypadku odliczenia inwestycji zamkniętych w roku 2021 i uzyskanie dofinansowania w wysokości 3000 zł z programu Mój Prąd w roku 2022.
